Prije punih 45 godine, 27. januara 1977. u zagrebačkom nedjeljniku "Arena" broj 840 objavljena je priča o najhrabijim Jugoslovenima u tradicionalnoj "Areninoj" akciji "Pothvat godine".
Neki lovac provodio noć kraj Ridskog jezera. Prisloni se uz jelu, da predahne. S onog tamo kraja doziva vila, a druga joj se odazove sa jele više njega. Ona zove na konak, ova odgovara. Ne mogu ti doći, imam noćas gosta ( taj i taj, iz toga i toga sela), no ajde ti ovamo.
Alkoholizam je oduvijek bio jedan od najvećih društvenih problema u Beranama, ali uporedo sa njegovim narastanjem u varoši je rasla i potreba društva da se ogranizovano suprotstavi širenju tog poroka i pošasti.
"Od svega što čovek u životnom nagonu podiže i gradi, ništa nije u mojim očima bolje i vrednije od mostova. Oni su važniji od kuća, svetiji, opštiji od hramova. Svačiji i prema svakom jednaki, korisni, podignuti uvek smisleno, na mestu na kome se ukrštava najveći broj ljudskih potreba, istrajniji su od drugih građevina i ne služe ničem što je tajno i zlo." (Ivo Andrić)
Mještani potkomovskih sela zatražili su od Vlade da što hitnije osmisli programe koji bi imali za cilj otvaranje novih radnih mjesta i zaustavljanje iseljavanja lokalnog stanovništva.
Ispod gorostasnih predivnih planinskih vrhova i grebena, nešto malo iznad vijugave i srebrnaste rijeke o čiju se površinu rasprskavaju raskošni sunčevi i mjesečevi zraci, na omanjoj zaravni odsječenoj od travnatog brda čijim se vrhovima lijepi cerova i brezova šuma, leži jedna varošica.
