Jučerašnjim izborom Nikole Jovanovića za predsjednika Opštine i formiranjem nove lokalne vlasti u Budvi, načet je mit o 30-to avgustovskoj većini.

Nakon izbora predsjednika SO, a onda i izborom predsjednika Opštine u tom gradu, izgleda da je Crna Gora krenula ka dugo pozivanom „pomirenju“, zahvaljujući kojem je Petar Odžić- zamjenik predsjednika SDP- i nosilac liste Evropski savez na lokalnim izborima u Budvi imenovan je za predsjednika SO Budva.

Zahvaljujući istom „pomirenju“ nekadašnja prepoznatljiva „šubara“ i „zaštitnik jedne od kriminalnih grupa“ u tom gradu, nekadašnji funkcioner bivšeg Demokratskog fronta, Nikola Jovanović izabran je za predsjednika Opštine, a Demokratska partija socijalista se vraća na vlast u toj opštini!

Do konačnog formiranja lokalne vlasti u Budvi došlo je dizanjem ruku odbornika sa izbornih listi: „Budva naš grad“, koju je predvodio Jovanović, Odžićevog Evropskog saveza, GP URA i DPS-a, koji su se okupili, kako je navođeno, oko Jovanovićeve platforme za konstituisanje vlasti u Budvi.Tako bi, u najkraćem, mogao izgledati siže razrješenja političke krize u metropoli crnogorskog turizma.

Time se, kako govore jedni, krenulo u dugo pozivano „pomirenje“. Drugi navode, da se radi o „izdaji volje građana“, dok se cinici pitaju da li je na budvanskoj otvorenoj političkoj sceni došlo do pomirenja ili „po(d)mirenja“.

Poslije osam godina od gubitka vlasti u Budvi i više od četiri godine nakon poraza na parlamentarnim izborima i nedostatka koalicionog kapaciteta, DPS je, konačno, pronašao partnera iz redova „oslobodilaca“ sa kojima može da formira vlast na lokalnom nivou. Da uspjeh bude još veći, do po(d)mirenja dolazi ne u bilo kojoj opštini, već u najbogatijoj u Crnoj Gori!

Šlag na tortu predstavlja to, što će DPS i Evropski savez lokalnu parlamentarnu većinu imati, ni manje ni više, nego sa polovinom nekadašnjih „četnika“ iz budvanskog Demokratskog fronta! I političkim predstvnicima „jednog od dva kriminalna klana“, kako su donedavno nazivali Jovanovića i sve one koji su podržavali nekadašnju njegovu grupaciju.

Da bi se u Budvi konstituisala nova lokalna vlast, najveći teret je podnio upravo Nikola Jovanović, bivši visoki lokalni funkcioner DF-a, nosilac liste „Budva naš grad“ i, kako je često nazivan od strane upravo onih čijim glasovima je i izabran za predsjednika, zaštitnik lika i djela Mila Božovića- bivšeg predsjednika Opštine Budva i poslanika DF-a u Skupštini Crne Gore. Koji se već dvije godine nalazi u ZIKS-u, zbog sumnje za šverc droge!

Jovanović je od svojih bivših saboraca „prošao kroz toplog zeca“. U pokušju da se diskredituje, od svojih bivših saboraca je medijski satanizovan, ljudski ponižavan, moralno devastiran. Optuživan je za izdaju i da je marioneta kriminalnih struktura. Sve to i ko zna kakve još pritiske, Jovanović je izdržao. Medijski i svaki drugi pritisak svojih dojučerašnjih partijskih drugova čijem intenzitetu, na primjer, nije mogao da se odupre ni Jakov Milatović- predsjednik Crne Gore, nakon lokalnih izbora u Podgorici. Jovanović je, ipak, uspio.

Da bi se realnije sagledali razlozi formiranja (ne)očekivane većine u Budvi, valja se podsjetiti kampanje svih političkih subjekata u toj opštini tokom dva izborn ciklusa. Da li su programi, ideje, planovi političkih aktera bili srodni toliko, da se ovakva parlamentarna većina mogla očekivati? Odmah da kažemo, ne!

Bivša lokalna vlast, čiji je Jovanović bio jedan od najznačajnijih lokalnih funkcionera, jer je mandat završio kao potpredsjednik, optuživana je od opozicionih odbornika za „velikosrpstvo“, „četništvo“, „anticrnogorstvo“, „političku ispostavu kriminalnih struktura“, a Jovanović lično je sumnjičen i da je u rukama „nekih od stanovnika ZIKS-a“.

Od strane bivše budvanske vlasti, čiji je potpredsjednik bio taj isti Jovanović, odbornicima DPS-a je odgovarano da su oni politički zaštitnici osuđenog Svetozara Marovića i da su članovi organizovane kriminalne grupe koja je „opljačkala Budvu“, te da predstavljaju lice „kavačkog ili škaljarskog klana“, već po potrebi, te da  su zadojeni mržnjom koju prema Srbima.

Uprkos razmjenama pomenutih optužbi, da će doći do nove većine u Budvi bilo je jasno nakon održanog prvog izbornog ciklusa, kada nije došlo do formiranja „30- to avgustovske većine“, pa su građani Budve morali ponovo na birališta. Ovoga puta glavne optužbe su razmjenjivale dvije frakcije bivšeg budvanskog DF-a, podijeljenog skoro u broj na dvije polovine. Vokabular je ostao isti kao i tokom prethodne kampanje, samo što su optužbe za kriminal i zaštitništvo kriminalaca razmjenjivale dvije frakcije nekada jedinstvenog političkog činioca. I tada je bilo jasno da će ubrzo doći do nove parlamentarne većine.

Uljuljkanost osmogodišnjom vlašću u „Pjeni na moru“ i četvorogodišnjom participacijom u vlasti na državnom nivou, dala je DF-u rezultate. Za njih, negativne. I (ne)očekivane. Višegodišnje bahaćenje, pogrešna politika i pogrešni ljudi, pogrešno vrijeme i potezi koje su imali, dali su i jedini mogući rezultat- idu u opoziciju. Njihovo kadrovsko sito kojim su unapređivali šarlatane i političke idiote, ne samo u Budvi, čiji je nedostatak inteligencije predstavljao zalog lojalnosti, sada im se vratio kao bumerang. Kada se pojavio prvi koji je pored nesporne političke hrabrosti pokazao i nešto kreativnosti i demonstrirao nešto političke inteligencije.

Zato se valja upitati: šta je to što je sastavilo novu lokalnu vlast u Budvi? Isti ili slični budući razvojni projekti? Ne! U dvije odrađene kampanje, o njima se i najmanje govorilo. Dalje unapređenje turističke ponude? Ne! Ni jedan novi planski dokument na tu temu nije prezentovan. Plan boljeg punjenja budžeta i upravlljanja njime? Ne! I sa tako lošom lokalnom vlašću, kakva je i bila, Budva je predstavljala opštinu sa najvećim Budžetom.

Pa, ako je sve tako, a jeste, onda nema šta drugo, nego da je do formiranja nove lokalne vlasti došlo, kako bi kazali cinici, zahvaljujući po(d)mirenju! Kakvom, ubrzo će se vidjeti. Jer, osim neke platforme o kojoj je Jovanović govorio sinoć, nakon izbora na funkciju predsjednika Opštine, vrijednosti na kojima se formirala parlamentarna većina niko ne pominje. Niti se zna koje su to vrijednosti.

Jer, teško je naći tačku pomirenja, a još manje zajedničkih vrijednosti, između „četnika“, „velikosrba“, „anticrnogoraca“, članova „srpskog sveta“, „predstavnika kriminalnih klanova“, „zaštitnika osumnjičenih narko bosova“ sa „dukljanima“, „montenegrinima“, „ustašama“, „Milogorcima“, „antisrbima“, članovima „organizovane kriminalne grupe“, „kadrovima Svetozara Marovića“. Prije će, ipak, biti da se radi o podmirenju!

Ko ne vjeruje, neka u narednom periodu prati, da li će Jovanović pominjati nasljeđe Svetozara Marovića? Hoće li za kriminalne radnje optuživati  OKG? Da li će pominjati dugove iz perioda DPS-a? Neće! Ništa od toga neće postojati u vokabularu Nikole Jovanovića.

Ali, njemu, danas, ne treba zamjerati na tome. Ako on predstavlja kvasac jedne propale politike u Budvi, a predstavlja, on je, ujedno, i njena vrhovna žrtva. Njegova najveća osveta DF-u jeste instaliranje sebe i svog političkog poteza kao neizlječivog virusa, uzora za brojne duge lokalne i državne funkcionere vladajuće koalicije.

A, takav model sa sobom nosi i određeni moralni kodeks, pravila ponašanja i sistem vrijednosti koji nema neke posebne sličnosti sa tradicionalnim i predvidivim sistemima. Dokazao je svojim bivšim partijskim drugovima, koji su ga, možda, i podcjenjivali, da je do srži pragmatičan. Ili, ako hoćete da prevedemo- proračunat.

Izgleda je je politički suviše svoj da bi do kraja bio ičiji. I da suviše dobro računa da ne bi naplatio sve što je učinio za druge, ali, prije svega, za sebe! Zato je ispravno i procijenio da je DPS partija sa kojom se najlakše dogovoriti o formiranju vlasti. Koja, usljed nedostka koalicionog kapaciteta, trenutno, predstavlja partiju koja je spremna na bilo kakve i sa bilo kime koalicije, samo da se vrati na vlast. U njegovom slučaju, idealan partner za dogovor! A Jovanović je, ipak, izdanak političke škole DF-a! Iz kojeg već dugo pozivaju na pomirane! Ili je, ipak, riječ samo o pozivu na podmirenje!

S druge strane, valja se zapitati da li će budući predsjednik Opštine Budva za lokalni DPS i dalje predstavljati „četnika“? Hoće li biti eksponent „jedne od kriminalnih organizacija“? Hoće li predstavljati „isturenu ruku osumnjičenog Mila Božovića“? Da li će predstavljati partijski dovedenog Mojkovčanina da uništava Budvu“? Hoće li se čuti glas protiv donacija „Crkvi Srbije“ u Budvi? Odmah da kažemo, neće!

Kao što u tom gradu više URA-i ne pominju čuveni Temeljni ugovor, za DPS i Evropski savez, ni Jovanović više neće biti „četnik“. Više neće ni posumnjati da on sanja „srpski svet“.  Više im neće smetati ni njegovo javljanje za riječ sa tri uzdignuta prsta. Neće biti ni „eksponent kriminalnih organizacija“. Zaboraviće na njegovu bliskost sa osumnjičenim Božovićem. Neće mu podnositi rezolucije o Srebrenici, niti će tražiti da se izjasni o njima!

Ne! Za novu većinu u budvanskom lokalnom parlamentu, on će predstavljati poštovanog predsjednika Opštine Budva! Sa kojim su, zajedno, radili na međusobnom podmirenju! Pardon, pomirenju!

Saša Radunović