U petak, sedmog juna, navršila se 31 godina od pogibije legendarnog Dražena Petrovića, jednog od najvećih košarkaša svih vremena sa prostora bivše SFRJ. Legendarnog košarkaškog Mocarta.
Dražen Petrović je poginuo vraćajući se sa utakmice kvalifikacija koju je u Vroclavu reprezentacija Hrvatske igrala šestog juna 1993. godine protiv Slovenije.
Narednog dana, Petrović je krenuo sa timom prema Zagrebu. Iskrcao se u Frankfurtu, pozdravio sa saigračima i autom produžio prema Minhenu kada je u saobraćajnoj nesreći izgubio život.
Život legendarnog košarkaškog Mocarta prerano je okončan na auto-putu između Frankfurta i Minhena, a mnogi za njegovu smrt optužuju tadašnju devojku Klaru Salanci koja je bila za volanom golfa koji se zakucao u teretnjak. Dražen je spavao na suvozačevom mestu, od siline sudara ispao iz vozila i ostao na mestu mrtav. S njima u golfu bila je i turska košarkašica Hilal Edebal koja je u nesreći izgubila pamćenje.
Dražen Petrović je karijeru započeo u rodnom Šibeniku, a za prvi tim Šibenke- tadašnjeg prvoligaša najjače evropske lige, zaigrao je sa samo 15 godina.
Još kao tinejdžer, 1983. godine doveo je Šibenku do titule prvaka Jugoslavije, ali je KK “Bosna” uložila žalbu smatrajući da je vreme isteklo prije sviranog faula nad Draženom i njegovih izvedenih slobodnih bacanja kojima je Šibenka i stigla do titule, pa je KSJ poništio utakmicu i donio odluku da se ona odigra ponovo, ali na neutralnom terenu, u Novom Sadu. Šibenčani su odbili da odigraju ponovljeni meč, tako da je na kraju zvanični šampion postala “Bosna”.
Dražen 1984. godine prelazi u Cibonu, gdje i zvanično postaje najbolji košarkaš Evrope, kada zbog virtuoznosti u igri i dobija nadimak Mocart.
Cibonu je predvodio do dvije titule prvaka Evrope (1985. i 1986. godine) i osvajanja jednog Kupa pobednika kupova, a 1988. godine prelazi u Real Madrid, gdje ostaje samo jednu sezonu. Sa kraljevskim klubom, postigavši 62. poena u finalnoj utakmici protiv Kaserta, Dražen osvaja još jedan Kup i titulu najkorisnijeg igrača Evrope.
Godinu dana kasnije, kao jedan od prvih evropskih košarkaša, nastupajući za Portland, a potom i Nju Džerzi Netse, Petrović se okušao i u NBA ligi.
Godina 1993. bila je rezultatski najbolja u Draženovoj NBA karijeri. Za Netse je prosečno postizao 22 poena po meču, a ponio je i titulu najboljeg trojkaša lige.
Za reprezentaciju Jugoslavije Dražen je debitovao na Eurobasketu 1983. godine, a prvo reprezentativno odličje je osvojio 1984- te, na Olimpijskim igrama u Los Anđelesu, kada je reprezentacija zauzela treće mjesto I bronznu medalju.
Istu medalju svojio je na SP u Španiji 1986, kada je proglašen MVP- jem turnira, kao i na EP u Grčkoj 1987. godine. Na Olimpijskim igrama u Seulu osvojio je srebro.
Sa reprezentacijom Jugoslavije, najveće uspjehe ostvario predvodeći najbolju “bijelu košarkašku reprezentaciju svih vremena”, koju su, pored njega, činili: Kukoč, Rađa, Paspalj, Divac, Danilović, Đorđević, Zdovc… na EP u Zagrebu 1989. i na SP naredne godine u Argentini, osvajanjem zlatnih medalja, titulom MVP-ja i najboljeg strelca.
Nakon raspada bivše SFRJ, Dražen Petrović je predvodio reprezentaciju Hrvatske na Olimpijskim igrama u Barseloni 1992. godine, koja je u finalu igrala sa čuvenim “Drim-timom 1”, kada se okitio još jednom srebrnom medaljom.
Za zasluge koje je imao za razvoj sporta kojim se bavio, Dražen Petrović je 2002. godine primljen u košarkašku kuću slavnih u Springfildu.
Košarkaška dvorana u Zagrebu, kao i jedan trg u glavnom gradu Hrvatske nose ime legendarnog košarkaša, a spomenik mu je podignut i u Lozani.
S. Radunović
