Rožajske ulice ovih dana nisu baš nešto posebno očišćene, interesantno dobro su osvijetljene (eci peci pec, ova pec ne radi)  poluopasne su za hodanje, ali to ne sprečava pojedince tj. osobe koje vode jednostavan i struktuiran život, među koje spada i autor ovog teksta,

Autorskim člankom oglasio se bivši poslanik, istoričar Dragutin Papović. Dostavljeni tekst Espona integralno prenosi.

(Zdravo, Bosno! – umjesto - Zbogom, Bosno!)

Norveški socijalni antropolog Tomas Hilen Eriksen, u knjizi posve znakovitog imena „Tiranija trenutka“, kaže: "Postoji niz znakova u našem vremenu koji ukazuju da polako stvaramo društvo u kome je skoro nemoguće misliti neku misao dužu od pet centimetara".

Prošla je skoro decenija od kada sam počeo ukazivati na pojavu koja je već tada prijetila da uništi nauku, a sada ju je već poprilično dokrajčila.

Šta uopšte traži i očekuje to pisanje rukom u sveopštem digitalnom "pametnom“ dobu informatičke megarevolucije, čiji gurui suvereno vladaju planetom? A tastatura i živi rukopis ne idu ruku pod ruku. Nečega se moramo "dobrovoljno" osloboditi.

Protivnik sam prevelike upotrebe stranih riječi u našem jeziku, i u izgovoru i u pisanju, sem ako se ne radi o nekim stručnim i neprevodivim izrazima, kao i o onim koje su dobili naš oblik i sazvučje i kao takvi više ništa ne znače u jeziku odakle su stigli.